മനസിന്റെ തിരശ്ശീലക്ക് പിന്നില്‍ നമ്മളൊതുക്കിയ ഇണക്കവും പിണക്കവും എല്ലാം മാറ്റിവെച്ചു നമ്മുടെ സ്നേഹത്തെ മറനീക്കി വെളിച്ചത്തേക്ക് കൊണ്ടു വരിക....വിരഹത്തിന്‍റ്റെ വിള്ളലില്‍ കണ്ണിയകന്ന സ്നേഹം നാം എന്നെങ്ങിലും വിളക്കിച്ചേര്‍ക്കുക...
എന്റെ രാപ്പകലുകളില്‍ പെയ്യുന്ന ഹൃദയാകര്‍ഷകമായ ഒരു നനുത്ത മഴയായ്.....ഹൃദയത്തുടിപ്പില്‍ സുഖമുള്ള ഓര്‍മയായ്...പ്രിയയെ നീ ഉണ്ടാകും എന്‍ ഹൃദയത്തില്‍ എന്റെ സ്വന്തം ആയി എന്നും നീ എന്റെ ആരെല്ലാമോ ആയി ഉണ്ടാകണം എന്നും നീ എന്‍ ഹൃദയത്തില്‍ ... എന്നെ നിന്‍ ഹൃദയത്തില്‍ നിന്‍ പ്രാണനായി എന്നെ തലച്ചിട്ടപോലും...അതിനുള്ളില്‍ ഞാന്‍ സ്നേഹം കൊണ്ടു ആര്തുല്ലസിച്ചപ്പോലും ഒരിക്കലും ഞാന്‍ എന്റെ ബന്ധങ്ങളെ കുറിച്ചു ഓര്‍ത്തതുമില്ല നിന്റെ പ്രണയത്തെ ഞാന്‍ ഒരികല്‍ പോലും ശതമെല്പിച്ചില്ല...ഒടുവില്‍ ഒരു പുതിയ ബന്ധത്തില്‍ ജെരിഞ്ഞമാര്നു ഞാന്‍ നിന്നെ വേദനിപിച്ചപോലും നീ എന്നെ ഓര്ത്തു വിളപിച്ചപൊലും ഒരിക്കല്‍ പോലും നിന്റെ ഹൃദയത്തെ തണുപ്പിക്കുവാന്‍ എനിക്കായില്ല... ഒടുവില്‍ നിനെയും തനിച്ചാക്കി ഞാന്‍ വിട പറയുമ്പോള്‍ ഒരു കുഞ്ഞിനെ പോലെ നീ എന്നെ നോക്കി നിന്നപ്പോളും എനിക്ക് നിനക്കായ് നല്‍കുവാന്‍ എന്റെ കണ്ണുനീര്‍ മാത്രമെ ബാക്കിയുള്ളൂ ...
കാരണം അത്രയ്ക്ക് നീ എന്നെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നു...കാലവും ദൂരവും നമ്മളെ വേര്‍പെടുത്താന്‍ ശ്രമിക്കുമ്പോളും എന്നും നമ്മുടെ പ്രണയം തേജസോടെ നിലനില്കണം .... ഈ മാറ്റം നമ്മുടെ ബന്ധു സമൂഹത്തിനു ആവിശ്യം ആണെന്ന തിരിച്ചറിവില്‍ എന്റെ ഈ മാറ്റത്തെ ഉള്‍ക്കൊണ്ട്‌ പ്രതീക്ഷയുടെ മരുപച്ച തേടി നിയും അടുത്ത ജന്മത്തില്‍ ജീവിതം ആര്‍കും അടിയറവു വെക്കാതെ എന്റെ കൂടെ ഉണ്ടാകുമെന്ന ലക്ഷ്യത്തോടെ ഞാനും എന്റെയി പുതിയ ജീവിതത്തില്‍ ദിശ അറിയാതെ നീങ്ങുന്നു....
എന്റെ രാപ്പകലുകളില്‍ പെയ്യുന്ന ഹൃദയാകര്‍ഷകമായ ഒരു നനുത്ത മഴയായ്.....ഹൃദയത്തുടിപ്പില്‍ സുഖമുള്ള ഓര്‍മയായ്...പ്രിയയെ നീ ഉണ്ടാകും എന്‍ ഹൃദയത്തില്‍ എന്റെ സ്വന്തം ആയി എന്നും നീ എന്റെ ആരെല്ലാമോ ആയി ഉണ്ടാകണം എന്നും നീ എന്‍ ഹൃദയത്തില്‍ ... എന്നെ നിന്‍ ഹൃദയത്തില്‍ നിന്‍ പ്രാണനായി എന്നെ തലച്ചിട്ടപോലും...അതിനുള്ളില്‍ ഞാന്‍ സ്നേഹം കൊണ്ടു ആര്തുല്ലസിച്ചപ്പോലും ഒരിക്കലും ഞാന്‍ എന്റെ ബന്ധങ്ങളെ കുറിച്ചു ഓര്‍ത്തതുമില്ല നിന്റെ പ്രണയത്തെ ഞാന്‍ ഒരികല്‍ പോലും ശതമെല്പിച്ചില്ല...ഒടുവില്‍ ഒരു പുതിയ ബന്ധത്തില്‍ ജെരിഞ്ഞമാര്നു ഞാന്‍ നിന്നെ വേദനിപിച്ചപോലും നീ എന്നെ ഓര്ത്തു വിളപിച്ചപൊലും ഒരിക്കല്‍ പോലും നിന്റെ ഹൃദയത്തെ തണുപ്പിക്കുവാന്‍ എനിക്കായില്ല... ഒടുവില്‍ നിനെയും തനിച്ചാക്കി ഞാന്‍ വിട പറയുമ്പോള്‍ ഒരു കുഞ്ഞിനെ പോലെ നീ എന്നെ നോക്കി നിന്നപ്പോളും എനിക്ക് നിനക്കായ് നല്‍കുവാന്‍ എന്റെ കണ്ണുനീര്‍ മാത്രമെ ബാക്കിയുള്ളൂ ...
കാരണം അത്രയ്ക്ക് നീ എന്നെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നു...കാലവും ദൂരവും നമ്മളെ വേര്‍പെടുത്താന്‍ ശ്രമിക്കുമ്പോളും എന്നും നമ്മുടെ പ്രണയം തേജസോടെ നിലനില്കണം .... ഈ മാറ്റം നമ്മുടെ ബന്ധു സമൂഹത്തിനു ആവിശ്യം ആണെന്ന തിരിച്ചറിവില്‍ എന്റെ ഈ മാറ്റത്തെ ഉള്‍ക്കൊണ്ട്‌ പ്രതീക്ഷയുടെ മരുപച്ച തേടി നിയും അടുത്ത ജന്മത്തില്‍ ജീവിതം ആര്‍കും അടിയറവു വെക്കാതെ എന്റെ കൂടെ ഉണ്ടാകുമെന്ന ലക്ഷ്യത്തോടെ ഞാനും എന്റെയി പുതിയ ജീവിതത്തില്‍ ദിശ അറിയാതെ നീങ്ങുന്നു....
ജിഷാദ്‌ ക്രോണിക്‌.....
3 comments:
kollamm....avalde manasil ennum nee ondakumm....aduthe jenmathe nineke avale kitum
തനിക്ക് നല്ല വിരഹം തോന്നുന്നുണ്ടല്ലേ.......ഹും ചുമ്മാ അല്ല ഇതെല്ലാം എഴുതുന്നെ...
U r Sooo Cruel Man!
Eee Vedana thankal Swayam Undaakkiyathaanennu Thonnunnu....
Avalude Sneham Vendaannu Vachu ...Alle?
But,
Nalla Ezhuthu ..Nalla Vaakkukal...!
Keep It up Yaar..!
Say My 'Hai' 2 Ur Family!
Post a Comment